دانلود رایگان کتاب اهل هوا اثر غلامحسین ساعدی

 

 

دانلود رایگان کتاب اهل هوا اثر غلامحسین ساعدی با لینک مستقیم

 

 

درباره کتاب اهل هوا بیشتر بدانیم :

 

 

 

کتاب اهل هوا به نوشته غلامحسین ساعدی است .

 

 

این اثر به دست امیرکبیر به چاپ رسید و چاپ اولیه ی اثر در زمان دهه پنجاه می باشد. کتاب اهل هوا در دو قسمت مهم و اساسی به وجود آمده است.

 

 

که قسمت اول برگرفته از یادداشتهای دور و اطراف ساحلنشینان جنوب ایران

 

 

منطقه ای به اسم میناب و روستا و دهکدهایی در میان بندر لنگه و بوشهر و جزیره ی باب هرمز و قسمت دوم درمورد نوع بادهایی می باشد

 

 

که اهل هوا با آن درگیر بودنه اند.اشخاص ساحل‌نشین‌ جنوب‌ ایران روح ها و جنها را به‌ شکل باد می دانند

 

 

و اعتقاد دارند که‌ هر بادی‌ همرا خویش جنى‌ داشته که‌ با آن‌ به‌ داخل جسم‌ انسانها مى‌رود و آنها را تسخیر و جادو می کنند .

 

 

این ها جن‌ بادهای‌ پر خطر و موذی‌ و هولناک را مضراتى اسم داده اند.

 

 

به‌ اعتقاد اهالی هوا فرد تسخیر شده باد یا بادزده‌ اختیارات خویش را از دست داده و به‌ مریضی دیوباد یا همان دیوانگی و شیدایی دچار شده و به‌ طور ترکیبی در آمده است.

 

 

اهل‌ هوا این‌ مریضان را هوایی و طوفانهای سوار شده بر مرکب‌

 

 

یا مریض را در زبان‌ سواحلى‌ په‌ په‌ و در عربى‌ هُبوب‌ نام داده اند.

 

 

 

درباره نویسنده کتاب اهل هوا بیشتر بدانیم:

 

 

 

غلامحسین ساعدی (زادهٔ ۲۴ دی ۱۳۱۴، تبریز – درگذشتهٔ ۲ آذر ۱۳۶۴، پاریس) با نام مستعارِ گوهرِ مراد، نویسنده و پزشک ایرانی بود.

 

 

ساعدی نمایشنامه نیز می‌نوشت و پس از بهرام بیضایی و اکبر رادی از نامدارترین نمایشنامه‌ نویسان زبان فارسی به‌ شمار می‌ رفت.

 

 

ساعدی در ادبیات و اندیشهٔ سیاسی از پیروان جلال آل احمد به‌شمار می‌رفت

 

 

و از اوایل تشکیل کانون نویسندگان ایران بدان پیوست؛

 

 

ولی عمرش دیری نپایید، پس از انقلاب ۱۳۵۷ از راهِ پاکستان به فرانسه گریخت، و سال ۱۳۶۴ در پاریس جان سپرد، و در گورستان پرلاشز، با تشییع جمع بزرگی از ایرانیان پاریس، به خاک سپرده شد.

 

 

 

خلاصه ی کتاب اهل هوا اثر غلامحسین ساعدی

 

 

 

باد، یا هوا یکی‌ از اسرارآمیزترین‌ خدایان‌ هند و ایرانی‌ بوده‌ است‌.

 

 

در دوران‌ باستان‌، ایرانیان‌ به‌ دو باد با شخصیتی‌ واحد، لیکن‌ با سیما و خصلتی‌ دوگانه‌ اعتقاد داشتند

 

 

و یکی‌ را ایزد سود رسان‌ (ایزد وَیو۱) و دیگری‌ را دیو زیانکار (دیو وَیو) می‌انگاشتند.

 

 

از ایزد وَیو در «رام‌ْ یشت‌» (پانزدهمین‌ یشت‌ از اوستا) و از دیو وَیو همراه‌

 

 

با دیومرگ‌ اَسْتُویذُتو در کتاب‌ وندیداد نام‌ برده‌ شده‌ است‌.

 

 

دیو وَیو هراس‌انگیز و بی‌رحم‌ بود و با مرگ‌ پیوند داشت‌ و کسی‌ را ازو گریز نبود.

 

 

خشنود کردن‌ او، آدمیزادگان‌ را از حمله آفت‌ها می‌رهاند.

 

 

باور به‌ ثنویت‌ و به‌ دو نمود خیر و شر، اندیشه‌ای‌ آریایی‌ بود

 

 

و ظاهراً به‌ دوره هند و ایرانی‌ می‌رسد.

 

 

این‌ پنداشت‌ در فرهنگ‌ اعتقادی‌ ایرانیان‌ از دیرباز وجود داشته‌

 

 

و به‌ گفته معین‌ از خصوصیات‌ شیوه تفکر ایرانی‌ بوده‌ است‌. .

 

 

با ظهور اسلام‌ ، این‌ پنداشت‌های‌ ابتدایی‌ با برخی‌ از اعتقادات‌ دینی‌ درآمیخت‌

 

 

و پنداشت‌ به‌ ثنویت‌ِ بادها را در اندیشه‌ و ذهن‌ مردم‌ مسلمان‌ نیز پدید آورد.

 

 

در فرهنگ‌ اسلامی‌ ، برداشتی‌ کم‌ و بیش‌ مشابه‌ جن‌ (ه م‌) درباره باد وجود دارد.

 

 

مجلسی‌ بنابر حدیثی‌، باد را کنایه‌ از جن‌ گرفته‌، و آن‌ را «باد جن‌» نامیده‌، و بیماری‌ ریح‌ الصبیان‌ یا باد کودکان‌ را در اثر بادِ جن‌ دانسته‌ است‌.

 

 

اعتقادات مردم‌ ساحل‌نشین‌ جنوب‌ ایران‌ ، ارواح‌ و جن‌ها را به‌ صورت‌ باد می‌پندارند

 

 

و معتقدند که‌ هر بادی‌ جنی‌ دارد که‌ با آن‌ به‌ درون‌ جسم‌ آدمیزادگان‌ می‌رود و آن‌ها را تسخیر و «هوایی‌» می‌کند.

 

 

لطفا برای حمایت از نویسنده و انتشارات و همچنین مترجم کتاب را تهیه کنید.

 

 

در صورت درخواست کارگروه تعیین مصادیق محتوای مجرمانه لینک دانلود حذف خواهد شد .